Warszawa, 18-20 października 2013

Hasło: Narodzić się na nowo

Piątek, sobota, niedziela – dni z pozoru występujące dość często, jednak pod datą 18-20 października zyskały nowe znaczenie. W tym czasie, na warszawskich Bielanach, członkowie wspólnoty Ruchu Światło-Życie prowincji krakowskiej zebrali się na Dniach Wspólnoty połączonych z Oazą Modlitwy.

Dom rekolekcyjny w stolicy przyjął bez trudu naszą niemałą grupę, stanowiącą ponad 160 osób, łączącą przedstawicieli najodleglejszych zakątków kraju: począwszy od Krosna, poprzez Sędziszów Małopolski, Stalową Wolę, Kraków, Bytom, Wołczyn, Nową Sól, Piłę, Wałcz, skończywszy na studiujących obecnie w Warszawie. Zebraliśmy się, by w jedności doświadczyć Pana Boga działającego w drugim człowieku, na modlitwie i w Słowie.

Był to czas nie tylko dający radość płynącą ze spotkania z przyjaciółmi, ale przede wszystkim okazja do przeżycia swojej wiary na nowo. Konferencja Historia mojej wiary przypomniała, że musi się ona dokonywać ciągle, wymaga stałego rozwoju, nie można pozostawić wiary bez opieki i pielęgnacji, potrzebne jest jej ciągłe nawożenie, przekopywanie, traktowanie niczym rośliny, podobnej do gorczycy, wyrastającej z małego ziarnka. Na pytanie: kiedy zaczyna się wiara? – padało mnóstwo odpowiedzi, każda z nich była dobra, płynąca z serca, najważniejszym jest jednak zauważenie, że wiara zaczyna się, gdy powstaje relacja z Chrystusem – oparta na miłości. To miłość, Duch Święty kształtuje i „podlewa”, umożliwiając wzrost wiary i zacieśnienie relacji osobowej z Jezusem, Synem Bożym.

W konferencji programowej, dotyczącej nowego roku formacyjnego, którego hasło to wezwanie, by Narodzić się na nowo, moderator prowincjalny rozwinął tematykę czekającego nas okresu. Trwając w jedności z Ruchem Światło-Życie, można przytoczyć fragment słowa programowego, wygłoszonego w lutym przez moderatora generalnego Ruchu, ks. Adama Wodarczyka:

„Celem pracy Ruchu Światło-Życie w roku formacyjnym 2013-2014 będzie budowanie w członkach i uczestnikach Ruchu żywej wiary w Jezusa Chrystusa, prowadzącej do podjęcia z odwagą Nowej Ewangelizacji. Musimy odkryć, że trzeba narodzić się na nowo z wiary, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, a to nowe narodzenie dokona się poprzez nawrócenie serca, które będzie naszym udziałem.”

Odpowiadając na wezwanie do ewangelizacji, swój czas miały osoby uczestniczące w II Kongresie Nowej Ewangelizacji „Obudzić olbrzyma”. Trójka naszych przedstawicieli opowiedziała o swoich doświadczeniach związanych z uczestnictwem w kongresie, był to również czas na świadectwa kilku osób, oparte na poszczególnych punktach kerygmatu – przez przykład życia i mówienie, mówienie i jeszcze raz mówienie o Panu Bogu, możemy bowiem zdziałać najwięcej, przez to On będzie stawał się naszym życiem.

Ważnym elementem każdego Dnia Wspólnoty jest Namiot Spotkania, w czasie którego pochyliliśmy się nad fragmentem Hbr 11, 1-31, który przytacza bohaterskie przykłady wiary dla chrześcijan. Podsumowaniem rozważań stały się prezentacje wspólnot lokalnych, z których każda zinterpretowała sylwetki ojców wiary, począwszy od Abla, skończywszy na Mojżeszu. Każda z przedstawionych postaci postawiła w swoim życiu na wiarę i zaufanie do Jahwe, czego możemy się od nich uczyć.

Szczególnym czasem był sobotni wieczór, kiedy to przedstawiciele każdej ze wspólnot głosili świadectwa z ostatniego roku formacyjnego. Zauważając działanie Pana Boga, uwielbialiśmy Go za wspaniałe dzieła, jakich dokonał, szczególnie z perspektywy Słowa, jakim nas obdarzył. O wskazanie drogi i Słowo na nowy rok prosiliśmy Boga w niedzielne przedpołudnie podczas modlitwy wstawienniczej za wspólnoty. Doświadczeni mocą modlitwy i działaniem Ducha Świętego powierzaliśmy Mu nadchodzący czas. Każda z miejscowości wylosowała konkretną wspólnotę, którą będzie obejmować w tym roku modlitwą i troską.

W tym roku wyjątkowo podczas DW miało miejsce uroczyste przyjęcie do Deuterokatechumenatu, który stanowi wyjątkowy czas świadomego podjęcia własnej wiary i wkraczania w dojrzałość duchową, by stawać się świadomymi chrześcijanami.

Piątek, sobota, niedziela – dni z pozoru zwyczajne, ale oddane Panu Bogu zyskują nową jakość, nieważne jest czy jesteśmy w Warszawie, Wałczu, Krakowie czy Tenczynie – istotą jest obecność Tego, który potrafi uzdolnić do szczęścia, do powiedzenia mu TAK, który będzie wtedy naprawiał nasze życie. W pocieszeniu, radości, czasem zagubieniu, smutku, ale z ogromem łaski – tak przychodzi Pan, kiedy Go wzywamy. Nie zawiódł i tym razem!